- przytrafić
- passer
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
przytrafić
Regardez d'autres dictionnaires:
przytrafić się — dk VIa, przytrafić sięfi się, przytrafić sięfił się przytrafiać się ndk I, przytrafić sięfia się, przytrafić sięają się, przytrafić sięał się «zdarzyć się, przydarzyć się, trafić się» Przytrafiło mu się nieszczęście. Opowiedział, co mu się… … Słownik języka polskiego
Marcel Łoziński — (né le 17 mai 1940 à Paris) est un réalisateur et scénariste polonais. Avant de s’inscrire à l’École nationale de cinéma de Łódź en 1967, Marcel Łoziński, déjà diplômé de la faculté de communication de l’École polytechnique de Varsovie… … Wikipédia en Français
Łoziński, Marcel — (1940 ) Leading Polish documentary filmmaker and the winner of numerous awards at the most prestigious film festivals. Born in Paris, Łoziński graduated from the Łódź Film School in 1971 (diploma in 1976) and started his career as assistant… … Guide to cinema
świat — 1. Błagać, prosić na wszystko w świecie «usilnie, natarczywie prosić o coś» 2. Być komuś, stać się dla kogoś całym światem; przesłonić komuś (cały) świat «być, stać się jedynym przedmiotem czyichś zainteresowań, uczuć»: (...) Nie wie kiedy i… … Słownik frazeologiczny
ludzie — DB. ludziedzi, N. ludźmi; lp → człowiek, forma supletywna rzeczownika człowiek a) w zn. 1: Ludzie nauki, teatru. Ludzie pióra. Ludzie epoki odrodzenia, oświecenia. Tłum, gromada, grupka, garstka ludzi. Wiele ludzi. Dwoje, troje ludzi (o… … Słownik języka polskiego
nadarzyć — dk VIb, nadarzyćrzy, nadarzyćrzył nadarzać ndk I, nadarzyćrza, nadarzyćrzają, nadarzyćrzał «(zwykle z podmiotem: los, przypadek) zesłać, nastręczyć, przynieść (np. coś pożądanego, korzystnego)» Czekał, co los nadarzy. Przypadek mu nadarzył dobrą… … Słownik języka polskiego
nastręczyć — dk VIb, nastręczyćczę, nastręczyćczysz, nastręczyćstręcz, nastręczyćczył, nastręczyćczony nastręczać ndk I, nastręczyćam, nastręczyćasz, nastręczyćają, nastręczyćaj, nastręczyćał, nastręczyćany 1. «nasunąć, podsunąć, dostarczyć» Wypadek… … Słownik języka polskiego
nawyrabiać — dk I, nawyrabiaćam, nawyrabiaćasz, nawyrabiaćają, nawyrabiaćaj, nawyrabiaćał, nawyrabiaćany «zrobić wiele czegoś niezwykłego, dziwnego, złego» Nawyrabiać skandali. nawyrabiać się «o wielu zdarzeniach, faktach dziwnych, niezwykłych, zaskakujących … Słownik języka polskiego
przy- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne od czasowników (niekiedy od innych wyrazów) oznaczający najczęściej» a) «osiągnięcie celu przestrzennego, bliskości, sąsiedztwa czegoś, np. przybiec, przynieść, przyciągnąć, przyprowadzić, przypłynąć»… … Słownik języka polskiego
przydarzyć się — dk VIb, przydarzyć sięrzy się, przydarzyć sięrzył się rzad. przydarzać się ndk I, przydarzyć sięrza się, przydarzyć sięają się, przydarzyć sięał się, książk. «stać się, zdarzyć się niespodziewanie; zajść nieprzewidzianie; przytrafić się» Coś się… … Słownik języka polskiego
spaść — I dk XI, spadnę, spadniesz, spadnij, spadł, spadłszy spadać ndk I, spaśćam, spaśćasz, spaśćają, spaśćaj, spaśćał 1. «opuścić się szybko z góry na dół; odrywając się od czegoś, tracąc równowagę, zlecieć z góry na dół; opaść w dół» Spadł deszcz,… … Słownik języka polskiego
